Afgelopen 3 weken Braziliegroep 2010 :

Stil vallen bij het meelopen van het straatwerk met de kinderen,De passie voelen van de mensen die zich daar dagelijks inzetten.Bulderen van t lachen op een terrasje, in de stapelbedden, het vw-busje, en dat lachen gewoon lekker vaak om niks!

Zoeken naar spaarzame momentjes van bezinning tijdens ons drukke programma, Elkaar leren kennen, leren omgaan met elkaars verschillen, achtergronden en visie,Lol met de kinderen, Het opknappen van de huisjes op de Sitio, de school in Pedra Lisa

De vrolijkheid van de Brazilianen Foute teksten meezingen en samba dansen bij de voetbalwedstrijd tussen Fla en Flu

Je overal thuis voelen

Bruin brood, oude kaas en je dierbaren thuis missen

En dan op het laatst tranen bij het afscheid,! Net een band opgebouwd, een kus en een knuffel, en dan 'gewoon' weer naar huis. De overkant van de oceaan.

Ik voel een sterke band met m'n collega's daar, heb veel zin om over een paar dagen met dezelfde doelgroep, alleen een stukje ouder, maar wel met herkenbare achtergronden m'n werk bij Bouman, verslavingspsychiatrie, weer op te pakken.

Is het stil aan de overkant? Nee, de nacht voordat wij vertrokken waren er alweer 2 nieuwe vrijwilligsters gearriveerd om een half jaar op de Sitio te werken met de kinderen, die zijn nu vast aan t scoobie-doo-en lego huisjes aan `t bouwen met de kinderen. Jacoline gaat voor een lange tijd vrijwilligerswerk verrichten in Rio en de mensen daar, voor wie het dagelijks werk en hun brood is gaan allemaal gewoon door.

Voorlopig kan het nog, maar verder is het afwachten of de Braziliaanse overheid zelf gaat investeren en of het lukt om hier weer mensen zover te krijgen geld af te staan voor dit goede doel. In ieder geval heb ik wel weer zin in een nieuwe sponsor-nieuwjaarsduik en de sportschool waarin we 3 uur gespinned liet pas weten de spinningmarathon voor herhaling vatbaar te vinden door ons enthousiasme!

Bedankt allemaal! En blijf wakker!

Margriet