De Brazilie Groep 2010 Wenst u allen een goed en gezegend nieuwjaar
wij zijn u allen erg dankbaar voor alle steun, giften en hulp het afgelopen jaar voor de (straat)kinderen van Brazilië
Marlies
Bloedige politie-actie in Brazilië
Bloedige politie-actie in Brazilië
In Rio de Janeiro heeft de politie bij een inval in en sloppenwijk zeker dertien mensen gedood. De agenten voeren al vier dagen een bloedige veldslag met drugshandelaren in de wijk, die er tot nu toe de macht hadden.
Bij de strijd zijn in totaal 21 mensen omgekomen. Volgens een woordvoerder is het niet duidelijk of alle doden ook leden zijn van een drugskartel. Nabestaanden zeggen dat er ook onschuldige burgers zijn gedood.
De autoriteiten in Brazilië proberen Rio de Janeiro veiliger te maken in aanloop naar het WK voetbal in 2014 en de Olympische Spelen in 2016. Vier dagen geleden kwam het tot een geweldsuitbarsting.
Barricades
De politie heeft zo'n 17.500 mensen ingezet om het geweld te beteugelen.
'Wij zijn deze oorlog niet begonnen, we zijn uitgelokt. Maar we zullen wel overwinnen', waarschuwde een politiewoordvoerder.
Drugskartels hebben voertuigen in brand gestoken en barricades opgeworpen op wegen. Tenminste één persoon werd doodgeschoten omdat hij weigerde te stoppen.
Besteding van uw bijdrage !!!!
Besteding van uw bijdrage !!!!
100% wat wij binnen hebben gekregen is besteed aan het project in Brazilië.
Graag willen wij u dit presenteren.
Totale bijdrage is 36.184 euro !!!!!!!!
Verdeling van het bedrag in Reaal ( Braziliaanse munt )
DekensR$ 275,00
REMER ( onderhoud Pedra Lisa / SpartaR$ 2900,00
Verzekering auto'sR$ 5313,38
Onderhoud auto REMER R$ 1187,00
Opknappen 3 kinderhuizen SitioR$ 6668,00
Nieuwe folders REMERR$ 570,00
Fototoestel voor REMERR$ 349,00
Levensmiddelen ( supermarkt ) voor de kinderenR$ 9600,00
Producten ( drogist ) voor de kinderenR$ 2201,00
SchoolkledingR$ 1178,00
Werkzaamheden van de Braziliëgroep 2010: Opknappen van het schooltje Pedra Lisa in de favela in Rio de Janeiro. En drie kinderhuizen opknappen op de Sitio in Pequeri.
Verder hebben we de salarissen van medewerkers ( Technisch team, coördinator boerderij, boekhoudster, administratief medewerker en secretaresse ) van REMER in Pequeri en Rio de Janeiro kunnen betalen voor de maanden oktober, november en december.
Lieve mensen, bedankt voor al jullie steun op wat voor manier dan ook.
Namens alle medewerkers en de kinderen in Brazilië, REMER, stichting Help mij Leven, Robert en Janine en de Braziliegroep2010.
Marijke, Marlies, Jopie, Nel, Cees, Siem, Ria, Ria T, Thea, Cora en Margriet.
IS HET STIL AAN DE OVERKANT?
Afgelopen 3 weken Braziliegroep 2010 :
Stil vallen bij het meelopen van het straatwerk met de kinderen,De passie voelen van de mensen die zich daar dagelijks inzetten.Bulderen van t lachen op een terrasje, in de stapelbedden, het vw-busje, en dat lachen gewoon lekker vaak om niks!
Zoeken naar spaarzame momentjes van bezinning tijdens ons drukke programma, Elkaar leren kennen, leren omgaan met elkaars verschillen, achtergronden en visie,Lol met de kinderen, Het opknappen van de huisjes op de Sitio, de school in Pedra Lisa
De vrolijkheid van de Brazilianen Foute teksten meezingen en samba dansen bij de voetbalwedstrijd tussen Fla en Flu
Je overal thuis voelen
Bruin brood, oude kaas en je dierbaren thuis missen
En dan op het laatst tranen bij het afscheid,! Net een band opgebouwd, een kus en een knuffel, en dan 'gewoon' weer naar huis. De overkant van de oceaan.
Ik voel een sterke band met m'n collega's daar, heb veel zin om over een paar dagen met dezelfde doelgroep, alleen een stukje ouder, maar wel met herkenbare achtergronden m'n werk bij Bouman, verslavingspsychiatrie, weer op te pakken.
Is het stil aan de overkant? Nee, de nacht voordat wij vertrokken waren er alweer 2 nieuwe vrijwilligsters gearriveerd om een half jaar op de Sitio te werken met de kinderen, die zijn nu vast aan t scoobie-doo-en lego huisjes aan `t bouwen met de kinderen. Jacoline gaat voor een lange tijd vrijwilligerswerk verrichten in Rio en de mensen daar, voor wie het dagelijks werk en hun brood is gaan allemaal gewoon door.
Voorlopig kan het nog, maar verder is het afwachten of de Braziliaanse overheid zelf gaat investeren en of het lukt om hier weer mensen zover te krijgen geld af te staan voor dit goede doel. In ieder geval heb ik wel weer zin in een nieuwe sponsor-nieuwjaarsduik en de sportschool waarin we 3 uur gespinned liet pas weten de spinningmarathon voor herhaling vatbaar te vinden door ons enthousiasme!
Bedankt allemaal! En blijf wakker!
Margriet
laatste week .....
Deze week hebben we nog drie dagen flink geklust. Alle drie de huisjes zijn nu klaar. De muren zijn wit aan de bovenkant en licht oker (afwasbaar) aan de onderkant. Een keuken en een paar doucheruimtes zijn verbouwd, alle houten deuren glanzen weer van de lak, de plafonds zijn fris rood met wit. De kinderen en begeleiders zijn zichtbaar blij met hun nieuwe behuizing.
Tussen de bedrijven door zijn er allerlei activiteiten met de kinderen. Maandagavond heeft een aantal van ons met ze gevoetbald en met de kleintjes bellen geblazen. ‘s Middags om vier uur gaat het speelhuis open en zijn we aan het plakken, lego'en, tafeltennissen en snookeren.
Dinsdagavond hebben we een film gekeken bij Robert thuis over een meisje, Precious, dat door haar vader misbruikt wordt. Haar moeder mishandelt haar met woorden en daden omdat ze niet kan verdragen dat haar man voor haar dochter kiest en niet voor haar. Precious heeft een kindje en is in verwachting van de tweede als er een kentering in haar leven komt. Zij wordt van school gestuurd omdat ze in verwachting is, maar kan naar een alternatieve school waar zij met hulp van de leerkracht stukje bij beetje haar zelfbeeld verbetert en haar zelfvertrouwen terugwint. Robert vertelde dat sommige kinderen die hier wonen min of meer dezelfde ervaringen hebben. Vreselijk. Je bent daarna nog extra gemotiveerd om iets voor deze kinderen te betekenen.
Woensdag is de laatste werkdag. ‘s Avonds staat de evaluatie van ons werk op het programma. Met Robert bespreken we hoe we het geld besteden dat we samen met u bijeengebracht hebben, hoe het werk is verlopen, sterke en verbeterpunten. Daarna beklimmen we de berg op het terrein, de Monte Shalom, voor een spiritueel moment.
Donderdag gaat een aantal van ons naar Juiz de Fora, anderen genieten van een rustdag of spelen met de kinderen. ‘s Avonds is er een feestelijke afscheidsavond. Vrijdag vertrekken we vroeg en rijden dan via Petrópolis, een prachtige stad waar we een paar uur kunnen verblijven, naar Rio. Daar checken we om half vijf in op het vliegveld. Half acht stijgen we op als we geen vertraging hebben. Zaterdag rond 15.45 uur is de verwachte aankomsttijd op Schiphol. Allemaal hartelijk dank voor uw steun op wat voor manier dan ook! Wij hebben met eigen ogen kunnen zien wat die voor de kinderen betekent! We gaan ze enorm missen. Een hartelijke groet van ons allen, Thea
TSSSSSJK! WOEHA! BOE! WAF!
Niets is zo mooi hier als vroeg wakker worden, met slaapzak de hangmat op de veranda in en genieten van het wakker worden van de Sitio. Kinderen steken hun slaperige hoofden uit raam van hun verblijf en zwaaien, groepsgenoten strompelen naar de douche of naar de keuken voor `n bakkie. Dieren beginnen hun keel te schrapen: tssssssjk, woeha, boe, waf!
Sinds we hier aangekomen zijn hebben we 3 verblijven opgeknapt. Raamkozijnen, deuren, muren, plafonds, niets ontsnapte aan onze kwasten en rollers. Aan het eind van vorige week waren we allemaal kreupel van t kwasten en waus van de verfdampen het weekend kwam net op tijd. Morgen de laatste lootjes!
Behalve de noeste arbeid was er ook tijd voor ander vermaak, filmpje bij Robert thuis in zn privebioscoopje, een spannende volleybalwedstrijd tussen gemixte teams van ons en de kinderen. (Na een uur werden we overvallen door duizenden vliegende mieren die waarschijnlijk op de schijnwerpers van t veld waren afgekomen. Ook lag ‘ t veld vol met torretjes die op hun rug lagen te spartelen.)
Cora en Nel hebben van Ronnie de Manus van Alles op de boerderij een lesje koeienmelken gehad, Nel heeft trouwens al een lievelingsstier met een bleek hoofd en hangoren.
´ s Ochtends gaan we in groepjes van 2 naar het activiteitencentrum waar verschillende groepen kinderen les krijgen of knutselen. Leuk om daar te helpen! Jopie had tekeningen van kinderen uit Nederland meegenomen en de kinderen van de Sitio hebben ware kunstwerkjes gemaakt voor kinderen in Nederland. Een jongen had t Christusbeeld in Rio getekend, compleet met bril!
De kinderen zoeken ons op na het werk bij de trap van ons verblijf. Alwaar we scoobiedoo-en, vlechten, trommelen en dansjes doen. Jopie en ik hebben na ons bezoek aan t activiteitencentrum een flink staaltje communiceren met koeien laten zien: boehoe? Boehoe!
Marijke, Nel, Siem en ik hebben vijdagavond ongeveer 200 pannenkoeken gebakken voor de kids, terwijl wat groepsgenoten de opgewonden kinderen bezig hielden met spelletjes. Een waar succes! Ondertussen brak een onweer uit zoals je alleen hier maar kan meemaken, de juiste sfeer voor t vertellen van enge verhalen! Het licht viel ook nog even weg. Romantisch met kaarsjes....
De volgende dag via mooi natuurschoon naar Juiz de Fora met ‘t busje voor een bezoek aan het studentenhuis dat in 2005 gebouwd is en waar jongeren wonen die op de sitio geleefd hebben en die nu studeren. Na een zoete bak koffie werden we per ongeluk losgelaten bij een enorm overdekt winkelcentrum met Mac Donalds de Burger King en C&A. Hier zaten we echt op te wachten! Na veel gedoe toch met de studenten toch nog in de oude stad beland om te eten en om nog even te flaneren langs de inmiddels gesloten winkels.
Zaterdagavond in ons dorp Pequeri: een groot flaneerfestijn, met een paar mensen van de groep genoten van wat caipirinhas en het mooie gezelschap op het terras om ons heen. De jongeren lopen de hele avond heen en weer over de hoofdstraat terwijl alle leeftijden door elkaar de terrassen bevolken in hun beste outfits. En die temperatuur, hmmmmmmm.
Zondagochtend staat Jopie oog in oog met een wolf tijdens haar dagelijkse ochtendwandeling, na wat heen en weer gestaar gaan ze ieder hun eigen weg. Dit is ook de dag van de verkiezingen het is druk in t dorp, niet stemmen betekent hier een boete!
Een lome luierdag, een deel van de groep gaat wandelen en het andere deel brengt een bezoekje aan Robert. In de avond gaan we naar een kerkdienst van Celsio, behalve aannemer, klusjesman en vader van 5 mooie kinderen ook dominee. De dienst is op het verbouwde terras bij zijn huis waar heel wat familie woont. Een leuke happening waar alle kinderen worden ingezet om (vals maar) enthousiast te zingen! Oma laat ons haar keuken zien en hierbij hoort verplicht hapjes proeven, oei, zoet! ook mogen we haar kamer zien waarin 2 bedden staan, een stoel, 3 t.v´s en een enorme bling-bling radio-c.d.speler! Na een hartelijk afscheid gaan we terug naar de sitio om te gaan voorslapen voor een nieuwe werkdag.
Vragen die opkwamen:
Waarom liggen Braziliaanse torren altijd te spartelen op hun rug?
Mag je een wolf in de ogen staren?
Gegroet! Margriet
Gefeliciteerd Bob van Strien
Hoi Bob
,
Gefeliciteerd met je verjaardag en een fijne dag!!!
Van de Braziliegroep en natuurlijk je tante Marijke
Klussen en vrij weekend
Vrijdag in opperbeste stemming volop geklust in het eerste huis. De twee corvé'ers zorgen voor koffie en thee tussendoor. Tussen de middag of aan het eind van de middag komen de kinderen naar ons huis toe om te scoubidou'en. Al snel zit er dan een flinke groep om ons heen met de draadjes te werken.
Zaterdag en zondag zijn we klusvrij. Zaterdagmiddag openen we het speelhuis. We hebben drie dozen lego bij ons, verzameld door een jongen en zijn klasgenotenuit Duitsland en gratis naar Nederland vervoerd door DSL. De lego verdelen we over de tafels en de kinderen stromen toe. Al gauw ontstaan er allerlei huisjes, karretjes en vliegtuigen. Jopie heeft een spel gemaakt met plaatjes en bijpassende tekst. Dat is ook in trek. Andere kinderen storten zich op het tafelvoetbal en het poolen.
's Avonds eten we pizza in het dorp. Zondag vieren we Roberts verjaardag bij hem thuis en Margriet geeft yogales.
Vandaag, maandag, hebben we weer veel zin in het klussen. Maar eerst mogen Cora en ik als eersten 's ochtends meehelpen met de activiteiten van de jongere kinderen ('s middags gaan zij naar school). Drie groepen, ingedeeld naar leeftijd, komen knutselen en kleuren. Het lukt goed om met hen te 'praten', we wisselen leeftijden, namen, vlaggen, zussen en broers en dergelike uit. Het was een heerlike ochtend. De nieuwelingen onder ons leren de kinderen al aardig kennen. Cora en ik krijgen na afloop nog een rondleiding bij de groentetuin, de visvijver en de dieren (koeien, kippen, paarden, hond). Hier helpen ook kinderen mee onder leiding van Ronnie. Zelf mag ik even op Tornado, de schimmel,rijden. Gelukkig houdt Ronnie Tornado goed onder controle.
's Middags voegen we ons bij de klussers. Het eerste huisje is nu bijna klaar. Alleen de deuren gaan we morgen nog lakken. De mannen zijn al begonnen in het tweede huis. Zij hebben daar gehakt en gebroken in de huiskamer. Wij kunnen alvast aan de slag in de slaapkamers.
Een hartelijke groet van ons allen aan alle lezers, Thea