TSSSSSJK! WOEHA! BOE! WAF!
Niets is zo mooi hier als vroeg wakker worden, met slaapzak de hangmat op de veranda in en genieten van het wakker worden van de Sitio. Kinderen steken hun slaperige hoofden uit raam van hun verblijf en zwaaien, groepsgenoten strompelen naar de douche of naar de keuken voor `n bakkie. Dieren beginnen hun keel te schrapen: tssssssjk, woeha, boe, waf!
Sinds we hier aangekomen zijn hebben we 3 verblijven opgeknapt. Raamkozijnen, deuren, muren, plafonds, niets ontsnapte aan onze kwasten en rollers. Aan het eind van vorige week waren we allemaal kreupel van t kwasten en waus van de verfdampen het weekend kwam net op tijd. Morgen de laatste lootjes!
Behalve de noeste arbeid was er ook tijd voor ander vermaak, filmpje bij Robert thuis in zn privebioscoopje, een spannende volleybalwedstrijd tussen gemixte teams van ons en de kinderen. (Na een uur werden we overvallen door duizenden vliegende mieren die waarschijnlijk op de schijnwerpers van t veld waren afgekomen. Ook lag ‘ t veld vol met torretjes die op hun rug lagen te spartelen.)
Cora en Nel hebben van Ronnie de Manus van Alles op de boerderij een lesje koeienmelken gehad, Nel heeft trouwens al een lievelingsstier met een bleek hoofd en hangoren.
´ s Ochtends gaan we in groepjes van 2 naar het activiteitencentrum waar verschillende groepen kinderen les krijgen of knutselen. Leuk om daar te helpen! Jopie had tekeningen van kinderen uit Nederland meegenomen en de kinderen van de Sitio hebben ware kunstwerkjes gemaakt voor kinderen in Nederland. Een jongen had t Christusbeeld in Rio getekend, compleet met bril!
De kinderen zoeken ons op na het werk bij de trap van ons verblijf. Alwaar we scoobiedoo-en, vlechten, trommelen en dansjes doen. Jopie en ik hebben na ons bezoek aan t activiteitencentrum een flink staaltje communiceren met koeien laten zien: boehoe? Boehoe!
Marijke, Nel, Siem en ik hebben vijdagavond ongeveer 200 pannenkoeken gebakken voor de kids, terwijl wat groepsgenoten de opgewonden kinderen bezig hielden met spelletjes. Een waar succes! Ondertussen brak een onweer uit zoals je alleen hier maar kan meemaken, de juiste sfeer voor t vertellen van enge verhalen! Het licht viel ook nog even weg. Romantisch met kaarsjes....
De volgende dag via mooi natuurschoon naar Juiz de Fora met ‘t busje voor een bezoek aan het studentenhuis dat in 2005 gebouwd is en waar jongeren wonen die op de sitio geleefd hebben en die nu studeren. Na een zoete bak koffie werden we per ongeluk losgelaten bij een enorm overdekt winkelcentrum met Mac Donalds de Burger King en C&A. Hier zaten we echt op te wachten! Na veel gedoe toch met de studenten toch nog in de oude stad beland om te eten en om nog even te flaneren langs de inmiddels gesloten winkels.
Zaterdagavond in ons dorp Pequeri: een groot flaneerfestijn, met een paar mensen van de groep genoten van wat caipirinhas en het mooie gezelschap op het terras om ons heen. De jongeren lopen de hele avond heen en weer over de hoofdstraat terwijl alle leeftijden door elkaar de terrassen bevolken in hun beste outfits. En die temperatuur, hmmmmmmm.
Zondagochtend staat Jopie oog in oog met een wolf tijdens haar dagelijkse ochtendwandeling, na wat heen en weer gestaar gaan ze ieder hun eigen weg. Dit is ook de dag van de verkiezingen het is druk in t dorp, niet stemmen betekent hier een boete!
Een lome luierdag, een deel van de groep gaat wandelen en het andere deel brengt een bezoekje aan Robert. In de avond gaan we naar een kerkdienst van Celsio, behalve aannemer, klusjesman en vader van 5 mooie kinderen ook dominee. De dienst is op het verbouwde terras bij zijn huis waar heel wat familie woont. Een leuke happening waar alle kinderen worden ingezet om (vals maar) enthousiast te zingen! Oma laat ons haar keuken zien en hierbij hoort verplicht hapjes proeven, oei, zoet! ook mogen we haar kamer zien waarin 2 bedden staan, een stoel, 3 t.v´s en een enorme bling-bling radio-c.d.speler! Na een hartelijk afscheid gaan we terug naar de sitio om te gaan voorslapen voor een nieuwe werkdag.
Vragen die opkwamen:
Waarom liggen Braziliaanse torren altijd te spartelen op hun rug?
Mag je een wolf in de ogen staren?
Gegroet! Margriet
Reacties
Reacties
mag je een wolf in de ogen staren? dat mag wel, als je maar niet eerder stopt met staren, vraag maar aan de grootmoeder van roodkapje
wat de kevers betreft?
Nu is het voor kevers niet prettig om op de rug te spartelen. Onze kever had inmiddels door veel ervaring wel geleerd hoe je heel snel weer overeind moest komen. Net voordat hij op wou springen keek hij naar zijn tegenstander en toen opeens kreeg hij medelijden. Hij stelde zich zo maar voor dat hij daar lag en niet wist hoe om hoog te komen. Hij herinnerde zich hoe hulpeloos hij de allereerste keer op zijn rug had gelegen. Minuten, uren, bijna een dag. Hij begreep dat als hij zou opstaan de ander aan hem overgeleverd werd.
Voor hij wist wat hij zei riep hij tegen de ander: kijk goed wat ik doe. Als je het nadoet sta je zo weer op je poten. Kijk de buik intrekken en dan in één keer loslaten. Daar stond hij weer op zijn poten. En ja hoor, de ander stond ook op zijn poten.
misschien kunnen jullie het voor doen
fijn om weer een verhaal te lezen.
Ik denk dat het wel kan, het heeft toch geholpen, de wolf liep weg...
tja en die kevertjes zullen wel gewoon moe zijn geweest....
wat zullen jullie moeten wennen als jullie weer terug zijn... hier alleen de tackel van de overbuurvrouw (vals kreng), en een paar lieveheersbeestjes... hoewel, nu het herfst wordt, zie je die ook niet veel meer...
ik doe hier in de nachtdienst mijn rotterdamse ontwikkelingswerk nog maar even...
nog een fijne tijd jullie .. en een veilige reis naar huis. ikdenkt dat het afscheid nemen, zwaar zal vallen.
Hallo allemaal,
Wat die wolf betreft heeft Jopie vast geen verliefde blikken geworpen in zijn kijkers.( en andersom)
Denk aan wat er had kunnen gebeuren tussen bv Bokito en een vrouw.
Beiden hebben het beste gedaan wat ze konden doen; elkaar met rust laten en hun weg vervolgen.
Ik wens jullie nog een fijne week toe en veel sterkte bij en na het afscheid.
liefs!
Merel
Hoi allemaal
Naast de noeste arbeid is er veel tijd voor lol lees ik Geweldig leuk om te lezen
Het zal vast wel wennen zijn als jullie straks weer in dit koude kikkerlandje terug zijn maar gelukkig is het voor jullie, en voor de kinderen daar, nog niet afgelopen
Geniet er nog van en tot later in Rotterdam.
Fijn om weer een verhaal te lezen. Wat een activiteiten, zeg! Thea, je zult intussen wel hondsmoe zijn van al die indrukken en dat werken. Of misschien geeft het je juist extra energie. In ieder geval nog een fijne week geweest en een goeie reis terug naar huis.
PS: van wolven en torren heb ik geen verstand, dus waag ik mij niet aan een advies daarover.
Weer een leuke nieuwsbrief van jullie. Zo beeldend geschreven,dat je je er haast bij waant. En zoals Marianne schrijft is er, denk ik, een goede balans tussen werken en ontspanning.
geniet nog van jullie laatste dagen en alvast een hele goede reis/vlucht toegewenst.
privet from Belarus (Zoya and Yury ,gnoons )
Marike congratulation with good news from Krista and Mark!!!! Super...
Good lake and greetings
Zoya and Yury
Hallo Marijke en alle anderen,
Super om jullie verhalen en belevenissen te lezen. Wat een mooi werk doen jullie daar.
Ben erg benieuwd naar al je persoonlijke verhalen als je straks weer thuis bent in Rotterdam. Zal vast wel even wennen zijn....
Geniet van jullie laatste dagen en ik wens jullie een goede reis terug naar Nederland.
Marjanne
Hoi Nel en alle andere groepsleden,
Het is toch erg fijn om jullie een beetje te kunnen volgen aan de andere kant van de wereld. Leve de computer....
Het is voor zover ik het kan zien, een prachtige reis geweest met heel veel indrukken. Ik ben dan ook erg benieuwd Nel, naar je verhalen.
Misschien ben ik al te laat met dit bericht en vliegen jullie op dit moment terug. Ik wens jullie allemaal een goede reis en kom gezond weer thuis allemaal.
Bedankt voor alle foto,s en verhalen. Heb ze met veel plezier gelezen.
Tot gauw ziens Nel, laat even weten als je goed bent thuis gekomen.
liefs,
Sofie
Haha het stukje
“Dieren beginnen hun keel te schrapen: tssssssjk, woeha, boe, waf!“ vinden wij toch het mooist van het stukje! Super allemaal hoor! Vanmiddag zijn jullie alweer terug!
Wel thuis allemaal! En tante Margriet WE BELLEN ;)
Tom en Carmen
Welkom thuis allemaal.
Gebed reisde met jullie mee terug naar Holland.
Groetjes!
Merel
Heb intussen uitgevonden dat deze torretjes een klepje bij hun billetjes hebben waardoor t mogelijk moet zijn om zichzelf weer omhoog te wippen. Ik vraag me alleen nog steeds af of ze dat zelf wel wisten! Tjee en Marlies en ik maar torretjes draaien! Leve de evolutie!
Reageer
Laat een reactie achter!
- {{ error }}